zondag 10 juni 2012

PERSONAL | Le domper

Fietsend van school naar huis merkte ik opeens dat de straten steeds feestelijker en oranjer werden. En zodra je de tv aan deed verschenen daar opeens allemaal reclames voor het EK. Best irritant, want ze blijven zo in je hoofd hangen. Maar goed, gister was het zover. Nederland tegen Denemarken.

Helaas moest ik van 9 tot 18 werken, dus zou ik ongeveer 10 minuten van de wedstrijd missen. Normaal ben ik helemaal niet zo'n voetbalfan, maar ja als het Nederlands elftal speelt dan borrelt er in mij toch ook wel wat fanatisme. Hier en daar verschenen in het oranje gehulde klanten, kinderen met vlaggetjes op hun hoofdje geschminkt d. De laatste paar boodschappen werden gedaan, om nog even een geluksvogeltje op de tafel te kunnen zetten. Pieppiep. Tegen 5 uur/ half 6 werd de winkel dan toch echt steeds leger, en bleven er alleen nog de voetbal of Nederland hatende klanten over. Achter mijn kassatje begonnen ook bij mij toch wel een beetje de kriebels te komen. 

Eindelijk was het dan 18.00, fietsje pakken en racen maar naar huis. En dat had ik misschien beter niet kunnen doen. Aangekomen, helemaal geïnstalleerd voor de tv met een pizza, verloor ik mijn hoop, en mijn goede humeur. Laten we het positief bekijken, want ik zag al allemaal tweets en facebook posten, in '88 verloren we ook de eerste wedstrijd. Het kan nog, Duitsland en Portugal kijk maar uit. 

Maar voor nu laat ik mijn oranje kleren maar even in de kast. Stiekem heb ik geen eens oranje kleren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten